Promocja książki Szlak kobiet Ślaska Cieszyńskiego

Promocja książki Szlak kobiet Ślaska Cieszyńskiego, Władysławy Magiery.

Władysława Magiera z mężem i rodziną mieszka w Cieszynie. Po ukończeniu historii na Uniwersytecie Ślaskim pracowała w Instytucie Historii UŚ w Katowicach. Ze względów rodzinnych przeniosła się do Cieszyna i pracowała w Zespole Szkól Rolniczo – Technicznych, a później w liceum ogólnokształcącym. Jest również przewodnikiem beskidzkim i pilotem wycieczek, pracowała też w Zarządzie Koła Przewodników Beskidzkich i Terenowych w Cieszynie. Na emeryturze zaczęła pisać i zebrała biogramy zasłużonych cieszyńskich kobiet, które ukazały się w 3 tomikach pt. Cieszyński szlak kobiet. W 2011 r. napisała broszurę o Józefie Kiedroniu i Kongres Polaków w Republice Czeskiej, z którym blisko współpracuje, rok 2012 ogłosił rokiem Kiedronia. Z jej inicjatywy odsłonięto w 2010 r. w Cieszynie tablicę upamiętniającą Zofię i Józefa Kiedroniów, a w 2014 zainspirowana jej biogramami fundatorka sfinansowała tablicę Marii Geysztowt – Bernatowicz, która jest pierwszą w Cieszynie tablicą poświęconą w całości kobiece. Współpracuje z PZKO i jest członkiem Sekcji Historycznej ZG PZKO w Czeskim Cieszynie. Z jej inicjatywy została rozszerzona o 9 lamp uliczka cieszyńskich kobiet, a ich uroczyste odsłonięcie nastąpiło 21 kwietnia 2013 roku, zaś 2 czerwca 2013 r. uliczkę odwiedziła Anna Komorowska. Zasłużone postacie promuje w różny sposób, odbyła dziesiątki spotkań i wykładów, w tym również poza Cieszyńskiem, a ich biogramy są drukowane w różnych publikacjach. W 2011 r otrzymała nagrodę Miasta Cieszyna za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury, a w 2012 Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego. Współpracuje z Międzygeneracyjnym Uniwersytetem Regionalnym czyli MUR-em w Czeskim Cieszynie, a w 2013 r. została członkinią Zarządu Uniwersytetu III Wieku w Cieszynie, z którym już wcześniej współpracowała. Obecnie prowadzi tam sekcję „Przeszłość i Teraźniejszość.” Działalność popularyzatorska autorki ma na celu uzupełnienie brakującego elementu historii regionalnej o dokonania kobiet i przywrócenie pamięci o ich dorobku.